It was long since the umbilical was snapped.
Decades passed since the borders were crossed.
Yet, the yearning for the motherland
Has not ceased a whit.
The host country has provided everything.
It taught necessary skills
to gather the fruits of life.
But, the land of early faltering steps
Remains in memory for ever.
Not only this soil,
Even the atmosphere here
looks crass and unfamiliar
The Sun and the Moon rising everyday
Seem spent, used up and secondhand.
We go to places
Fly like dreams taking to wings.
But whenever the eyelids close in a nap
The face of a childhood pal
Greets us in our dreams.
Someday, for sure
I take rest under this soil.
But even in that eternal sleep
The tangs of my native soil
Shall haunt overwhelming me.
.
Vinnakota Ravisankar
Telugu Poet
.
బొడ్డుతెగి చాలా కాలమయింది
ఒడ్డు మారికూడా దశాబ్దాలు దాటింది
అయినా అమ్మనేలమీద బెంగ మాత్రం
అణువంతైనా తగ్గదు.
ఆదరించిన నేలే అన్నీ ఇచ్చింది
బ్రతుకుఫలాలు అందుకోవటానికి
పరుగెత్తటం నెర్పింది
కాని, తప్పటడుగులు వేసిన నేలే
ఎప్పటికీ తలపుల్లో నిలుస్తుంది.
ఈ నేలే కాదు
ఇక్కడి ఆకాశం కూడా
అపరిచితంగా తోస్తుంది
ఉదయించించే సూర్యచంద్రులు
వాడిన వస్తువుల్లా కనిపిస్తారు.
ఎక్కడికో వెళతాము
రెక్కలొచ్చిన కలలా ఎగురుతాము
కాని, కన్నులు మూసుకున్నప్పుడు
చిన్నప్పటి నేస్తం ముఖమే
కలలో పలకరిస్తుంది.
ఏదో ఒకనాటికి
నేనూ ఈ నేల కిందే నిదురిస్తాను
అనంతశయనంలో కూడా
బహుశా
అక్కడి వాసనలే
విడవకుండా నన్ను వెంటాడతాయి.
.
తెలుగు కవి
(తానా జ్ఞాపిక 2013)
No comments:
Post a Comment