That night…
When failure streamed down as a tear from lashes,
And, the contused body groaned in seething pain
Into that dark room entered Death taking storm for escort
And said:
“Look here, my
friend! Your grief is as enduring as this rain
… there is
nothing left in life…but grief!
Come! Embrace
me!...
It is the balm
that soothes your wounds.”
Breaking through
the wounds, these words came out harshly:
“This soil has
been bathed with their blood by martyrs!
I am a child of
the land where even ploughs were turned to arms.
I am a fighter
and love the fighting spirit in man
I can’t disgrace
the sacrifices of my immortal lineage.
A rolling of
thunder was heard in the distance
And the doors
opened all of a sudden.
Lo! There was
neither storm… nor Death.
The room was
flooded with effulgent radiance .
.
Koduri Vijaya Kumar
Telugu, Indian Poet
చీకటి గదిలో
.
ఓటమి కంటి చివరి
చినుకై జారిన రాత్రి
దేహం గాయాల
కూడలిగా మారి అలమటించిన రాత్రి
తలుపులు మూసి
వున్న చీకటిగదిలో వర్షాన్ని వెంటేసుకు వొచ్చిన
మృత్యువు యిలా
అంది:
"... మిత్రుడా... యిటు చూడు! ఎడతెగని ఈ వర్షం నీ
దుఃఖం!
... జీవితంలో దుఃఖం
తప్ప మరేమీ లేదు.
రా! నన్ను
ప్రేమించు...
నా కౌగిలి నీ
గాయాలకు లేపనం!!"
దేహపు గాయాలను చీల్చుకుని, మాటలు కొన్ని యిలా కర్కశంగా వెలువడినాయి:
' వీరుల రక్తంతో
తడిసిన మట్టి నా దేశం! నాగళ్ళు సైతం
ఆయుధాలుగా మారిన
నేల, నా చిరునామా!
మనుషుల
పోరాటాల్ని
ప్రేమించే మనిషిని; మృత్యువును ప్రేమించలేను
అమరవీరుల
త్యాగాలను అవమానించలేను '
బయటెక్కడో
వురిమిన శబ్దం
గది తలుపులు
తెరుచుకున్నాయి
వర్షమూ లేదు...
మృత్యువూ లేదు
గదినిండా గొప్ప
వెలుగు!
.
కోడూరి విజయ
కుమార్
వార్త ఆదివారం 16 జూన్ 1997.
No comments:
Post a Comment