Anuvaadalahari: మంచు సోన ... కర్దూచీ, ఇటాలియన్ కవి

చీకటి ముసిరిన ఆకాశం నుండి నిశ్శబ్దంగా, నెమ్మదిగా కురుస్తోంది మంచు

నగరంలో, అరుపులూ, జీవవ్యాపారాల సందడీ సద్దుమణుగుతోంది

పరిగెడుతున్న చక్రాల శబ్దాలూ, వీధి వర్తకుల అరుపులూ,

యువత కేరింతలూ, ప్రేమగీతాలూ వినిపించడం లేదు.

కాలావధులు లేని ప్రపంచపు నిట్టూర్పుల్లా, నిద్రపోతున్న మెట్లమీదుగా

లోహపుజాడీనుండి గంటలు కరకుగా బొంగురుగా మూలుగుతున్నాయి.

దారితప్పిన పక్షులు కిటీకీ అద్దాలమీద పదే పదే కొట్టుకుంటున్నాయి

నా సహచర ప్రేతాత్మ మిత్రులు వెనుదిరిగి, నావంకచూస్తూ పిలుస్తున్నారు.

శలవు ప్రియతములారా, త్వరలో కలుద్దాం, భయమెరుగని ఓ మనసా!

పద!నీరవంలోకి అడుగువేస్తున్నా, ఆ నీడలోనే విశ్రమిస్తా.

(అనువాదం: రొమిల్డా రెండెల్)

జియొస్యూ కర్దూచీ

(27^th July 1835 – 16th Feb 1907)

ఇటాలియన్ కవి

Snowfall

Silently, slowly falls the snow from an ashen sky,

Cries, and sounds of life from the city rise no more,

No more the hawker’s shout and the sound of running wheels,

No more the joyous song of love and youth arise.

Raucously from the somber spire through the leaden air

The hours moan, like sighs of a world removed from time.

Wandering birds insistent knock on the glowing panes.

My ghostly friends return, and gaze, and call me.

Soon, my dear ones, soon—be still, O dauntless heart—

Down to the silence I come, in the shadow I will rest.

(Tr: Romilda Rendel)

Giosuè Carducci

(27^th July 1835 – 16th Feb 1907)

Italian Poet

Anuvaadalahari